Windkanters

Stille getuigen van een stormachtig verleden

Een enkele keer heb je geluk en zie je er een liggen op de hei: een windkanter. Lang geleden was de Veluwe ‘woest en ledig’. Het landschap bestond voornamelijk uit zandverstuivingen waar de wind vrij spel had en waar geen boom wilde groeien. Zwerfstenen, achtergebleven na een lange reis met het landijs uit het verre noorden, kregen door de schurende werking van wind en zand hun bijzondere vorm. Onvoorstelbaar hoeveel duizenden jaren de steen daar onberoerd gelegen moet hebben voordat hij zijn typische kantige vorm kreeg.